عتاب .....

[راكان بن فيصل الحثلين]

وقفت العتب ..روح لاترجع تعاتبنى ..

مات الوفا ...والبقاء فى راس وجدانى ..

مانى مثل ما انت خابرنى وتحسبنى ..

هبه الاولى اصبحت انسان ثانى ..

خلاص مات الهوى ..لاتهدم وتبنى ..

تركتنى ..لين اجا النسيان نادانى ..

العام ادور ..سبب منك يقربنى ..

واليوم ادور سبب عشان تنسانى ..

بعثرتنى فى هواااك اليوم رتبنى

نسيتنى الناس شفنى صرت وحدانى ..

كان السهر فى هواك اللى محببنى ..

والحين حتى السهر ..يكبر على اجفانى ..

اجيك يمحينى عتابى ويكتبنى

ما فيه طارى عتب يمر ما جانى

وارجع وانا اقول ..وش للجرح جايبنى .

ادرى بجرحك ..ولا ادرى ويش ودانى ...

ويش ودانى ..