[عليل المحبه]

آحيآنّ ( آصد ) مَنّ آلَوجع وآترك آلَنّآس

[وآبعد] وكنّي .. مَآتأثرت ب فرآق ..!

وآحيآنّ وسط آلَنّآس لَكنّ بلَآ : آحسآس
آضحك ب سنّي وآختمَ آلَضحك ب شهآق